Od dłuższego czasu do pisania zachęca mnie moja żona. Szukałem inspiracji dla swojego bloga. Zadawałem sobie takie pytania: o czym?, do kogo?, jak? Szukałem klucza, odwlekałem w czasie dzień pierwszego wpisu. Pewnego wieczoru stało się. Napisałem pierwsze zdanie, zaraz po tym jak, uporałem się z formalnościami ? założenie strony, rejestracja usług itd. Tu uwaga ? uczę się tego „rzemiosła” od podstaw, dlatego będą pojawiać się błędy. Tylko ten się nie myli, kto nie próbuje. Zapewne z czasem dojdę do większej wprawy. Założyłem jednak, że od samego początku będzie to tylko moje i nie będę się posiłkował wiedzą zawodowych informatyków.
Od wielu lat prowadzę dziennik, w formie bardzo osobistej. Wpisy internetowe z natury rzeczy stają się publicznym, zaraz po zamieszczeniu ich w sieci.
Większość blogów, po pewnym czasie zamienia się w opis własnych myśli, jesteśmy w stanie zapoznać się z wnętrzem blogerów, poznać ich sposób patrzenia na świat. Wyrażane jest w różny sposób, zazwyczaj sprowadza się do opisu: moim zdaniem to?, myślę o tym?,
Ego to nasze wnętrze, nasze „ja”. Nie da się go wyeliminować z życia, jest podstawą naszej egzystencji i rozumienia świata zewnętrznego. Stanowi o naszej indywidualności, odrębności, o naszym charakterze. Każdy człowiek pod tym względem jest niepowtarzalny, zupełnie tak jak nasze linie papilarne.
Na moim blogu będę opisywał świat taki jakim go widzę i odczuwam wewnętrznie. Będą to moje przemyślenia. Z pewnością znajdzie się tu tylko ta część myśli, którą chce upublicznić, to co najbardziej skryte pozostanie na kartach moich dzienników ( choćby dlatego, że kocham pisać piórem, a klawiatura komputera skutecznie odbiera mi okazję do delektowania się tą czynnością). Często dam tu upust moim emocjom. Świat, który nas otacza i kierunek, w którym się zmienia nie zawsze mi odpowiada… Moim zdaniem, warto się na chwilę zatrzymać i zastanowić nad tym.
